Voor Nederlandse vertaling, alsjeblieft naar beneden scrollen – dank je wel!

Yesterday in meditation this question popped into my mind, does a full plate equal an empty life? And no it wasn’t a hint to overeating.

How many times have I used the word “busy”, “overwhelmed”, etc. in the past and again in the past few weeks! It is like my mantra. It is not as “bad” or out of control as I would allow it to rule my life in the past, but it is still present. These days I have so much on my plate and no time to enjoy all the sweetness of the delights of life.

 

As we enter the month of June and I start to think about all the things that are going to take place this Summer and in the Fall, I can’t help but succumb to the overwhelming feeling that, I have a lot to do. I feel my breathe stop and my heart beat faster. Some days I don’t even know where to start and things that usually bring me pleasure, now just feel like a waste of time, as I have so much to handle. I turn into a not very social person, just focusing on doing and not taking time to look up, look around, tie the dots together and connect to other people, to live basically. I just do, do and do some more and this is no good. There are too many have to’s and my planner leaves no time for just doing nothing, doing what I feel like in the moment. All has been planned already. And this make me feel so imprisoned and deflated.

Off track

On Saturday I went to Rotterdam with a friend to visit friends, visit a museum and just stroll through the streets, nothing to do, just be and feast my senses and my soul with friendship and sunshine. I so needed to take this step back. Had some insightful talk with friends, we vented about the things going on in our lives, laughed and gave one another advice. It’s so refreshing to have a unique and beautiful team of women that support each other. I adore my girlfriends and I’m thankful for the bond we have.  I do realize that I am not in tune and out of alignment with my joy and grace. I needed to owe up to what I already knew, to admit I am off track and now it is time to take action. This preparation work can bring up a lot of things to “transmute, process and release” that have been locked into the distorted patterns.

Most of us want a greater sense of peace and ease in our lives — life can be stressful, chaotic, overwhelming, full of distractions, exhausting. We want to get away from all of that, exit the madness, and get to a place of greater peace. Now this usually looks like this; control, distraction, comforting (food, alcohol, social media, shopping), hiding, complaining and stressing out.

The Observer

Now as soon as you recognize this pattern it is important to be the Divine Observer and recognize what it transpiring. This level of awareness can help you to shift quickly… and don’t forget all the beautiful tools you’ve acquired over the years. It’s time to put them to good use!

Who decides?

I ended the day writing in my journal as I always do and I couldn’t help but notice that for the past days my entries are lacking gratitude and that I am the cause of my own frustration. I decide what I want from my life. I decide what makes me happy and what I need. I decide how I feel, my full planner doesn’t decide that! I am passionate and full of inspiration, I can also choose to see see my full plate as a luxoury buffet where I get to pick and choose what I feel like at this moment.

And ofcourse I have a job, and a boss, and responsibilities, and I can’t always control there what I have to do and the deadlines. But I do decide on HOW I do them and if I can do them at all, or ask help in time, because the shitload of work is just too much for one person! This is not weakness, this is great strength. Burning yourself out is not cool, it is not saintlike, it is not a virtue! It is a damn shame and a waste of beautiful energy. It is your LIFEFORCE! The most important thing you have, don’t squander it!

Face the difficulty

Avoiding does not work. Face the difficulty. You’re feeling stressed, rushed, overwhelmed, frustrated? Instead of trying to exit from that feeling or situation, turn toward the feeling. Notice how it feels. Allow yourself to fully feel it. It’s not about the story about what’s going on, or your story about the feeling … these stories are actually causing the feeling. Instead, turn toward the physical sensation of the feeling itself. With curiosity: what is it like? What color, temperature, energy, texture does it have? Does it change? Find the courage to fully face this feeling, and fully experience it. After a moment of doing this (it can take a minute or two of facing the feeling, or often just a few seconds) … allow yourself to open up to your present experience. Opening is about relaxing into it, opening your heart so that you aren’t closed to the experience but actually fully feeling it with rawness and tenderness, being present with gentleness, even finding love for this moment of stress. Even, possibly, falling in love with this beautiful moment, that includes the discomfort but isn’t limited to it, is so much more than that. In the end, the key is relaxing and letting go of whatever you need to let go of, in order to feel peace. Finding a sense of peace in this moment and do what’s needed next — start writing that report or email, have the conversation, get moving with the project, make a list — but do it with this sense of peace. It’s a shift in the way we normally do things, which is with a sense of tension, rushing, tightness. Instead, do it with a relaxed sense of peace, smiling at the joy of doing.

 

This may seem simple, but in fact this can take a lot of practice, but don’t let this stop you! Just the first step is a huge shift for most people, but I promise, it can be done. Facing the difficulty is just turning your attention to it, and feeling it, with a sense of allowing it to be there rather than needing it to go away. This turning toward is a transformative practice, and if you only do this one step, it’ll be a powerful thing.

Take a step back

How often do we take a step back and recognize that we are the cause of the frenzy in our lives? How many times do you catch yourself repeating what you don’t want to happen and then discovering that you just contributed to the very outcome you didn’t want? Well, I’m guilty of causing my own stress at times. I’ve allowed a few unfortunate things to affect my routine, and I catch myself speaking negatively. So, guess what? It’s time to reframe and redirect my energy. A new week, a new opportunity to show up differently. To be positive, grateful and aware of where my energy is at at all times. Be the Divine Observer and yes BE!

Interact and communicate with your loved ones. Let them know that you are feeling overwhelmed, anxious or depressed. We need people, we need compassion and we need support, it’s human nature to crave these things, so don’t deprive yourself.

Find your happy and don’t let it go!

The Summer is a wonderful time to slow down and enJoy it, as Summer always moves fast and sometimes it’s gone in the blink of an eye. Set an intention to abandon some things, like errands or self-imposed deadlines that are mostly, actually unimportant. Take a break from to do-lists, and free up your schedule in other ways, as much as you can. Say “no” to invitations that don’t make your heart jumpt with joy. Turn of (social) media, allow for slow, lazy mornings and enjoy just being and not having to do anything. Replenish and make use of the Sun energy to re-energize you.

So do you have a full plate, or a buffet full of yummy options?

In Peace,

Charissa xxx

Staat een vol bord gelijk aan een leeg leven?

Gisteren in meditatie kwam deze vraag in me op, staat een vol bord gelijk aan een leeg leven? En nee dit ging niet over overeten.

Hoe vaak heb ik het woord “druk”, “overweldigd”, enz. in het verleden en opnieuw de afgelopen weken gebruikt! Het is als mijn mantra. Het is niet zo “erg” of uit de hand gelopen omdat in het verleden ik het zou toestaan ​​om mijn leven te regeren, maar het is nog wel aanwezig. Tegenwoordig heb ik zoveel op mijn bord en geen tijd om te genieten van de zoetheid van de geneugten van het leven.

Als we de maand juni binnenkomen en ik begin te denken aan alle dingen die deze zomer en in de herfst zullen plaatsvinden, kan ik het niet laten om toe te geven aan het overweldigende gevoel dat ik veel te doen heb. Ik voel dat mijn ademhaling stopt en mijn hart sneller klopt. Sommige dagen weet ik niet eens waar ik moet beginnen en dingen die me gewoonlijk plezier brengen, voelen nu gewoon als een verspilling van tijd, omdat ik zoveel te (ver)werken heb. Ik verander in een niet erg sociale persoon, alleen gericht op doen en niet de tijd nemen om lekker te dwalen, te ontdekken, rond te kijken, de puntjes aan elkaar te knopen en verbinding maken met andere mensen, om in essentie te leven. Ik doe, doe en doe wat meer en dit is niet goed. Er zijn te veel moetjes en mijn planner laat geen tijd over om gewoon niets te doen, te doen waar ik zin in heb. Alles is al gepland. En hierdoor voel ik me zo opgesloten en leeggelopen.

 

Van het pad af

Op zaterdag ging ik samen met een vriendin naar Rotterdam om vrienden en een museum te bezoeken en gewoon door de straten te slenteren, niets te doen, gewoon te zijn en mijn zintuigen en mijn ziel te plezieren met vriendschap en zonneschijn. Ik moest deze stap terugzetten. Ik had inzichtgevende gesprekken met vrienden, we spraken over de dingen die gaande zijn in ons leven, lachten en gaven elkaar advies. Het is zo verfrissend om een ​​uniek en mooi team van vrouwen te hebben die elkaar ondersteunen. Ik ben dol op mijn vriendinnen en ben dankbaar voor de band die we hebben. Ik realiseer me dat ik niet afgestemd ben en niet in afstemming ben met mijn vreugde en gratie. Ik moest wel toegeven aan wat ik al wist, dat ik niet op de goede weg ben en nu is het tijd om actie te ondernemen. Dit voorbereidende werk kan heel wat dingen oproepen die opgesloten zitten in verstoorde patronen om zo te “transmuteren, verwerken en vrij te geven”.

De meesten van ons willen een groter gevoel van vrede en rust in ons leven – het leven kan stressvol, chaotisch, overweldigend zijn, vol afleiding, vermoeiend. We willen weg van dat alles, de waanzin verlaten en naar een plaats van grotere vrede gaan. Nu ziet dit er meestal zo uit; controle, afleiding, troost (eten, alcohol, sociale media, winkelen), verstoppen, klagen en stressen.

De Waarnemer

Nu, zodra je dit patroon herkent, is het belangrijk om de “Goddelijke” Waarnemer te zijn en te herkennen wat er gebeurt. Dit niveau van bewustzijn kan je helpen om snel te schakelen … en vergeet niet al het mooie gereedschap dat je in de loop der jaren hebt verworven in te zetten. Het is tijd om ze goed te gebruiken!

Wie beslist?

Ik eindigde de dag met schrijven in mijn dagboek zoals ik altijd doe en ik kon het niet helpen dat ik merkte dat de schrijfsels van de afgelopen dagen mijn dankbaarheid missen en dat ik de oorzaak ben van mijn eigen frustratie. Ik beslis wat ik wil in mijn leven. Ik beslis wat me gelukkig maakt en wat ik nodig heb. Ik beslis hoe ik me voel, mijn volle agenda beslist dat niet! Ik ben gepassioneerd en vol inspiratie, ik kan er ook voor kiezen om mijn volle bord te zien als een luxueus buffet, waar ik mag kiezen en kiezen hoe ik me op dit moment voel.

En natuurlijk heb ik een baan en een baas en verantwoordelijkheden, en ik kan daar niet altijd in controle zijn over wat ik moet doen en de deadlines. Maar ik beslis HOE ik ze doe en of ik ze überhaupt kan doen, of op tijd hulp kan vragen, want de shitload aan werk is soms gewoon teveel voor één persoon! Dit is geen zwakte, dit is grote kracht. Jezelf uitbranden is niet cool, het is niet heilig, het is geen deugd! Het is een verdomde schande en een verspilling van mooie energie. Het is jouw LEVENSKRACHT! Het belangrijkste wat je hebt, verkwist het niet!

Zie de moeilijkheden onder ogen

Ontwijken werkt niet. Zie de moeilijkheden onder ogen. Je voelt je gestrest, overhaast, overweldigd, gefrustreerd? In plaats van te proberen dat gevoel of deze situatie te verlaten, draai je naar het gevoel toe. Let op hoe het voelt. Sta jezelf toe om het volledig te voelen. Het gaat niet om het verhaal over wat er gaande is, of je verhaal over het gevoel … deze verhalen veroorzaken eigenlijk het gevoel. Ga in plaats daarvan naar de fysieke sensatie van het gevoel zelf. Met nieuwsgierigheid: hoe is het? Welke kleur, temperatuur, energie, textuur heeft het? Verandert het? Vind de moed om dit gevoel volledig onder ogen te zien en ervaar het volledig. Na een moment om dit te doen (het kan een minuut of twee duren om het gevoel te ervaren, of vaak slechts een paar seconden) … sta jezelf toe je te openen voor je huidige ervaring. Openen gaat over het ontspannen erin, je hart openen zodat je niet bent afgesloten voor de ervaring, maar het volledig voelt met rauwheid en tederheid, aanwezig bent met zachtheid, zelfs liefde vindt voor dit moment van stress. Zelfs mogelijk verliefd worden op dit mooie moment, dat het ongemak omvat, maar er niet toe beperkt is, is zoveel meer dan dat. Uiteindelijk is de sleutel ontspannen en loslaten van alles wat je maar nodig hebt om los te laten, om vrede te voelen. Het vinden van een gevoel van vrede op dit moment en doe wat nodig is – begin met het schrijven van dat rapport of e-mail, voer het gesprek, ga aan de slag met het project, maak een lijst – maar doe het met dit gevoel van vrede. Het is een verschuiving in de manier waarop we normaal dingen doen, namelijk met een gevoel van spanning, haasten, benauwdheid. In plaats daarvan doe je het met een ontspannen gevoel van vrede, glimlachend naar de vreugde van het doen.

Dit lijkt misschien eenvoudig, maar in feite betekent dit veel oefenen, maar laat dit je niet stoppen! Alleen de eerste stap is een enorme verschuiving voor de meeste mensen, maar ik beloof dat het kan worden gedaan. De moeilijkheid onder ogen zien, is er gewoon je aandacht op richten, en het voelen, met een gevoel dat je het toestaat daar te zijn in plaats van het nodig te hebben om weg te gaan. Deze ommekeer is een transformatieve oefening en als slechts één stap doet, zal het al een krachtig iets zijn.

Neem een stap terug

Hoe vaak nemen we een stap terug en erkennen we dat we de oorzaak zijn van de waanzin in ons leven? Hoe vaak betrap je jezelf erop dat je herhaalt wat je niet wilt en vervolgens ontdekt dat je net hebt bijgedragen aan het resultaat dat je niet wilde? Wel, ik ben soms schuldig aan het veroorzaken van mijn eigen stress. Ik heb een paar niet zo fijne dingen toegestaan ​​om mijn routine te beïnvloeden, en ik betrap mezelf erop dat ik negatief spreek. Dus Raad eens? Het is tijd om mijn energie opnieuw in te kaderen en om te leiden. Een nieuwe week, een nieuwe kans om anders te zien. Om positief, dankbaar en bewust te zijn van waar mijn energie te allen tijde is. Wees de goddelijke waarnemer en ja, gewoon ZIJN!

Interact en communiceer met jouw dierbaren. Laat hen weten dat je je overweldigd, angstig of depressief voelt. We hebben mensen nodig, we hebben mededogen nodig en we hebben steun nodig, het is de menselijke natuur om naar deze dingen te verlangen, dus ontzeg jezelf niet.

Vind jouw blijdschap en laat het niet gaan!

De zomer is een geweldige tijd om te vertragen en te genieten, omdat de zomer altijd snel voorbij vliegt en soms in een oogwenk is verdwenen. zet een intentie om bepaalde dingen te laten, zoals boodschappen of zelfopgelegde deadlines die meestal, eigenlijk onbelangrijk zijn. Neem een ​​pauze van do-lijsten, en maak je agenda op andere manieren vrij, zo veel als je kunt. Zeg “nee” tegen uitnodigingen waar je niet blij van wordt. Keer je af van (sociale) media, maak ruimte voor trage, luie ochtenden en genieten van gewoon zijn en niets hoeven te doen. Laad je zelf weer op en gebruik de energie van de Zon om je weer van energie te voorzien.

Dus heb je een vol bord, of een buffet vol yummie opties?

In vrede,

Charissa xxx